تلویزیون سه بعدی و لمس دنیای تصویر
با مشاهده فیلم های مورد علاقه تان در تلویزیون های سه بعدی، حس جدیدی را تجربه خواهید کرد. امروزه فیلم های سه بعدی، طرفداران زیادی به ویژه در بین جوانان دارد. امروزه کم تر کسی پیدا می شود که با تلویزیون های سه بعدی آشنا نباشد و یا درباره ی آنها چیزی نشنیده باشد. تلویزیون های سه بعدی به منظور برجسته کردن تصاویر دو بعدی نمایشگرها و ایجاد عمق در آنها ساخته شده اند تا لذتی متفاوت را به ارمغان بیاورند و هر روز به تعداد طرفداران این تکنولوژی افزوده می شود. دیدن تصاویر عمق دار و در اصطلاح سه بعدی بسیار هیجان انگیز است زیرا بیننده در هنگام تماشای فیلم های سه بعدی علاوه بر تماشای صحنه ها، می تواند اتفاقات فیلم را از نزدیک لمس کند. با توجه به تولد نسل جدید تلویزیون های سه بعدی، بسیاری از مصرف کنندگان هنوز درک درستی از فناوری های مرتبط با تلویزیون های سه بعدی و تفاوت بین انواع مختلف این تلویزیون ها ندارند. در ادامه اطلاعات لازم جهت انتخاب هوشمندانه و داشتن بهترین خرید را در اختیار شما قرار می دهیم. منبع: تفال سرویس
تلویزیون سه بعدی چیست؟
تلویزیون سه بعدی نوعی از نمایشگر است که به بینندگان امکان می دهد برنامه های تلویزیونی، فیلم، بازی و ویدیوهای دیگر را بصورت برجسته و سه بعدی مشاهده کنند. این تلویزیون ها با فریب دادن چشم و مغز انسان بعد سوم و عمق را به تصاویر اضافه می کند.
نمایش تصویر سه بعدی در نمایشگرهای مسطح
تلویزیون سه بعدی یا صفحه نمایش سه بعدی، هر صحنه را در دو تصویر متفاوت یکی برای چشم راست و یکی برای چشم چپ نمایش می دهد. دو تصویر تمام صفحه می باشند و تقریباً شبیه به هم هستند و تنها کمی به راست یا چپ متمایل شده اند. از ترکیب این دو تصویر در ذهن، تصویر سه بعدی شکل می گیرد. وقتی این دو تصویر را بدون عینک مشاهده کنید دو تصویر ترکیب شده روی هم و بهم ریخته مشاهده خواهید کرد ولی وقتی از عینک مخصوص استفاده کنید این دو تصویر، یک تصویر سه بعدی را تشکیل می دهند.
تفاوت نسل جدید با نسل قدیم تلویزیون های سه بعدی
احتمالاً اسم روش آناگلیف را شنیده باشید. در این روش از یک عینک که دارای صفحه طلقی به رنگ آبی و قرمز است، استفاده می شود. فیلترهای رنگی مانع عبور نور هم رنگ خودشان می شوند، به عنوان مثال اگر با یک فیلتر قرمز به بیرون نگاه کنید نور هایی که هم رنگ همان فیلتر هستند را نخواهید دید. حال با استفاده از تکنولوژی های کامپیوتر، ما می توانیم دو تصویر برای دو چشم را روی هم بیاندازیم. با این ترفند که مثلاً برای تصویر سمت چپ از یک حاله قرمز و برای تصویر سمت راست از یک حاله آبی استفاده کنیم. در ابتدا این فناوری دارای کیفیت پایینی بود ولی با پیدایش فناوری Blu-ray 3D و تلویزیون های Full HD 1080p کیفیت تصاویر بالا رفت.
تفاوت تصویر سه بعدی در سینما و تلویزیون
مهم ترین تفاوت عملی بین تلویزیون های سه بعدی در خانه و پرده های سه بعدی سینما در سایز صفحه است. تصاویر در خانه، بسیار کوچک تر نمایش داده می شوند و تعداد کم تری هم در مقابل صفحه نمایش قرار می گیرند. همچنین حداقل فاصله بین بیننده و تلویزیون بسیار کم تر از وضعیت مشابه در سینما است.
مهم ترین برتری سه بعدی در تلویزیون و خانه، کنترل کاربر بر شرایط پخش است. برخی از تلویزیون ها امکان تنظیم عمق تصویر و زاویه نمایش را فراهم می کنند تا کاربر بهترین تصویر سه بعدی را مشاهده کند.
آیا تصویر سه بعدی برای همه قابل مشاهده است؟
خیر، بر اساس آمار گرفته شده توسط College of Optometrist in Vision Development حدود 5 تا 10 درصد امریکایی ها نمی توانند تصاویر سه بعدی را مشاهده کنند. این انسان ها نمی توانند عمق تصاویر سه بعدی را مشاهده کنند، برخی از این افراد وقتی از عینک های سه بعدی استفاده می کنند، تصاویر را دو بعدی می بینند و برخی دیگر دچار سردرد شدید می شوند.
آیا سه بعدی باعث سردرد می شود؟
بسیاری از مردم تصاویر سه بعدی را بدون هیچ مشکلی مشاهده می کنند و دچار هیچ ناراحتی نمی شوند. اما برخی از مردم دچار سرگیجه و یا سردرد می شوند. راحتی بیننده یکی از مهم ترین دغدغه های تولیدکننده های محتوای سه بعدی است، استفاده از افکت های سه بعدی باعث خستگی ببینده می شود، حرکت سریع دوربین نیز باعث ایجاد بهم ریختگی و مات شدن تصاویر سه بعدی می شود. همچنین فیلم های سه بعدی که برای کودکان ساخته می شوند ساختار متفاوتی دارند چون فاصله بین چشمان کودکان کم تر از بزرگسالان است.
در مجموع برخی از افراد پس از مشاهده تصاویر سه بعدی، مدتی دچار سردرد می شوند ولی این موضوع به محتوای فیلم های سه بعدی و مواردی که در بالا ذکر شد، ارتباط دارد. بسیاری نیز مشکلی با مشاهده تصاویر سه بعدی ندارند.
آیا برای مشاهده تصاویر سه بعدی در تلویزیون باید از عینک استفاده کرد؟
برای مشاهده تصاویر سه بعدی در تلویزیون های فعلی می بایست از عینک استفاده کرد، یعنی هر کسی که بخواهد تصاویر را بصورت سه بعدی مشاهده کند باید عینک داشته باشد. در غیر این صورت در هر صحنه دو تصویر با کمی فاصله نسبت به یکدیگر مشاهده خواهید کرد. در حال حاضر فناوری وجود ندارد که تصاویر سه بعدی و دو بعدی را همزمان نشان دهد، یعنی اگر عینک نداشته باشید تصاویر را دو بعدی و واضح ببینید و اگر هم عینک زدید، تصاویر را سه بعدی ببینید.
آیا برای مشاهده تصاویر سه بعدی نیاز به تلویزیون جدید داریم؟
بله، دلایل مختلفی برای عدم پخش تصاویر سه بعدی و یا عدم امکان ارتقاء تلویزیون دو بعدی به سه بعدی وجود دارد، ارسال تصاویر سه بعدی نیاز به پهنای باند بیشتری دارند و تلویزیون می بایست به نسخه جدیدتر پورت HDMI مجهز باشد. برای پخش تصاویر سه بعدی، تلویزیون می بایست حداقل 120 هرتز باشد، برخی از تلویزیون های دو بعدی 60 و یا 85 هرتز هستند. البته بسیاری از تلویزیون های دو بعدی امروزی مخصوصاً مدل های پلاسما Hz, 400Hz 200 و یا 600 هرتز هستند ولی در نهایت اگر محدودیت های Refresh Rate و پورت HDMI نیز در تلویزیون دو بعدی وجود نداشته باشد، باز هم قادر به پخش تصاویر سه بعدی نیست چون علاوه بر این ها نیاز به تراشه های مخصوص پردازش تصاویر سه بعدی است و تلویزیون می بایست سخت افزارهای مخصوص تصاویر سه بعدی را داشته باشد.
آیا همین کابل های HDMI معمولی قادر به انتقال سیگنال های حاوی محتوای تصاویر سه بعدی هستند؟
در بسیاری از موارد بله، کابل های معمولی و ارزان قیمت نیز قادر به ارسال سیگنال های تصاویر سه بعدی هستند البته در برخی از موارد کابل های HDMI معمولی دچار مشکلاتی هنگام انتقال تصاویر سه بعدی می شوند. بعنوان نمونه برخی از کابل های ارزان قیمت و بلند HDMI دچار افت کیفیت در زمان انتقال تصاویر سه بعدی می شوند، ولی به طور کلی کابل های HDMI معمولی قادر به ارسال اطلاعات ارسال شده از طریق پورت HDMI 1.4 هستند.
آیا تبدیل تصاویر دو بعدی به سه بعدی امکان پذیر است؟
این موضوع به تلویزیون سه بعدی شما بستگی دارد، برخی از تولید کننده ها مانند سامسونگ، سونی و توشیبا مدل هایی را وارد بازار کرده اند که تصاویر دو بعدی پخش شده را به سه بعدی تبدیل می کنند. ولی در حال حاضر تبدیل تصاویر دو بعدی به سه بعدی بسیار ضعیف و غیر قابل قبول است و باید بهبود یابد. در حقیقت تماشای تصاویر سه بعدی تبدیل شده از محتوای دو بعدی واقعاً دلپذیر و قابل قبول نیست و بیشتر برای تولید کننده ها استفاده تبلیغاتی دارد.
محتوای سه بعدی در دسترس است؟
فیلم های سه بعدی بر روی دیسک های Blu-Ray به فروش می رسند، بسیاری از فیلم هایی که در سال 2010 تولید شدند سه بعدی بودند. البته اکثر آنها چندین ماه پس از نمایش بر روی پرده سینما، نسخه سه بعدی فیلم را برای مشاهده در تلویزیون خانه منتشر کردند. این امر نیز بدلیل بالابردن فروش فیلم در سینما و جلوگیری از کپی غیر قانونی فیلم انجام می شود. در ایران نیز به سختی می توان فیلم های Blu-Ray سه بعدی را پیدا کرد و اگر هم پیدا شود حدود 100 هزار تومان قیمت دارند، پس مشاهده فیلم های سه بعدی در حال حاضر بسیار گران قیمت است. در مورد ریسورهای سه بعدی و کانال های تلویزیونی سه بعدی نیز تعداد این کانال ها بسیار کم و دسترسی به ریسورهای سه بعدی نیز بسیار مشکل است. در مجموع در حال حاضر محتوای سه بعدی کم و محدود است ولی روز به روز به تعداد و تنوع محتوای سه بعدی افزوده می شود و به نظر می رسد به زودی کپی های غیر قانونی این نوع فیلم ها نیز افزایش یابد. هر چند قیمت این فیلم ها به این زودی ها به قیمت ارزان دیسک های DVD نخواهد رسید چون خود دیسک های خام Blu-Ray نیز بسیار گران قیمت است.
